[Magdalena Cebula]

To ja wrzucę jeszcze jedną rzecz, z racji tego, że mam “tylko” 6 lat doświadczenia i dotychczas szukałam swojego miejsca i tego co chcę robić. W moim przypadku, praktycznie za każdym razem było ciężko znaleźć pracę (a zmieniałam ją 5 razy). Za pierwszym – nie wiedziałam co chcę robić, nie miałam zbudowanego praktycznie żadnego portfolio (poza randomowymi projektami ze studiów). Potem chciałam zmienić pracę na data science, więc znowu start “prawie” od zera. Kolejna zmiana pracy to covid – nikt nikogo nie szukał, więc wysyłałam wiadomości do rekruterów “dzień dobry szukam pracy” – wysłałam ponad 2k wiadomości. Potem był rok, gdzie było względnie lekko, miałam zaproszenia na rozmowy, nawet mogłam wybierać z 5 ofert które dostałam. I moja ostatnia zmiana pracy, 1,5 roku temu, czyli odbicie pocovidowe-powojenne-polayoutowe, gdzie też ofert dużo mniej, zaproszeń na rozmowy również, tym razem znalazłam pracę chodząc od stoiska do stoiska na targach pracy.

Więc czy juniorom będzie ciężko zacząć? Tak, ale wg mnie ciężko zacząć jest od paru lat 🙂 Jak byłam w szkole średniej, to słyszałam że “brakuje 50 tys programisów”, albo że jak będę po studiach to od razu znajdę pracę – well….. I jak ktoś mi mówi, że wysłał 5-10 cv i nie ma odpowiedzi to mam takie xd na twoje miejsce jest kilkuset chętnych po studiach, przebranżawiających się, po bootcampach, samouków itd. Pewnie teraz jest jeszcze gorzej, ale to nie jest przeskok z tego co było kilkanaście lat temu, że na testera brali każdego, bo się nauczy, tylko od paru lat jest ciężko, szczególnie bez portfolio pokazującego umiejętności.

• This reply was modified 2 months ago by  Magdalena Cebula.